Jestem zmęczony tym całym światem.
Jestem zmęczony w życiu szczęścia brakiem.
Jestem zmęczony tym, że jestem wrakiem
jestem zmęczony tym, że jestem człowiekiem.
Jestem zmęzny tym, że ludzie zamiast sobie pomagać, i od siebie co najlepsze dawać, narzekają tylko wciąż
i w kółko wyrywają innym serca.
Jestem zmęczony tym, że jestem zmęczony, choć to dziwne tak, jak to, co piszę.
Jestemzmęczony tym, że oceniacie, nawet jak w głębie innego człowieka spojrzeć nie raczycie.
Jestem zmęczony tym, że jedziecie, zamiast wysłuchać tego, co ktoś chce powiedzieć.
Jestem zmęczony tym, że to, co nadchodzi nie jest tym, czego oczekuję i jestem zmęczony tym, że jak zwylke
wszystko zepsuje.
Jestem zmęczony tym, ze czuję, bo bez uczuć życie w pewnych chwilach mogłoby okazać się zupełnie inne
i jestem zmęczony tym, że wciąż narzekam bo wie, że na lepsze wcale się nie zmieniam.
Jestem zmęczony też tą marną poezjąą.
Jestem zmęczony tą świąteczną atmosferą.
Choć raczej tej atmosfery brakiem, mimo, że życzę sobie, by było inaczej.
Kategorie
Jestem już zmęczony
Jestem zmęczony tym całym światem.
Jestem zmęczony w życiu szczęścia brakiem.
Jestem zmęczony tym, że jestem wrakiem
jestem zmęczony tym, że jestem człowiekiem.
Jestem zmęzny tym, że ludzie zamiast sobie pomagać, i od siebie co najlepsze dawać, narzekają tylko wciąż
7 odpowiedzi na “Jestem już zmęczony”
Tylko sam patrzysz często na ludzi z góry.
nie znasz go, więc z paru rozmów na teamtalku nie oceniaj, nawet ja, pomimo znajomości z żywkiem przez
nie wiem ile już, z 10 lat będzie ponad wszyskiego o nim nie iwem i chociaż mógł byum powiedzieć, żego
dobrze znam to i tak zawsze znajdzie się coś, czego ktoś o kimś nie wie, i już [rzestaje pisać, bo jak
na mnie to i tak zadługi komentarz. trzymta się, a szczegulnie ty, na którego go piszę, widzimy s8ię
w maju jak sę nie rozmyślisz, bilet kupiony jakto by Zbigniew powiedział.
Kupiony kupiony
@Longshoot nie trzeba kogoś znać, żeby dostrzedz pewne rzeczy.
Daszku, nie oceniaj, bo sam nie chcesz być oceniany. Dobranoc.
Nie oceniaj. Bo nigdy nie ma tak, że wiemy wszystko. A ocenianie bez wiedzy, jest zgubne. Nie można, na podstawie kilku przypadków oceniać, jak kto patrzy. MOżna za to spróbować się wczuć w sytuacje, zastanowić się, jak czuła się ta osoba, i co nią kierowało, że popełniła błąd.
Dobra. Trochę się poodnoszę, bo co mi tam.
Brakiem szczęścia każdy jest zmęczony, ale podstawą, jest, chyba, tak mi się przynajmniej wydaje, zdefiniowanie sobie, czym to szczęście dla nas jest, i wyszukiwanie szczęścia w drobnostkach, bo inaczej, jak się nie ma tych wielkich rzeczy, idzie zwariować.
Powtórzę CI to, co mówiłam CI wczoraj. Można być zmęczonym tym, że inni narzekają, nie pomagają i nie dają nic od siebie, jasne. Ale sztuką jest Ich nie naśladować. I samemu dawać, to co się może. Bo, gdybyśmy patrzyli na to co jest potrzebne, a czego nie możemy dać, to nigdy nikt by nikomu nie pomógł, a przecież nie o to nam chodzi. Zmianę świata, trzeba zacząć od siebie. Uwierz mi, to działa. I nie, ja nie mówię o Tobie. Mówię o ogólnej hipokryzji. Często zachowania, które nam przeszkadzają sami, mniej lub bardziej świadomie, powielamy.
ZMęczenie też męczy, tak jak udawanie, i wieczne zakładanie maski, coś o tym wiem, nie mniej jednak, należy isć do przodu na tyle, na ile się da.
Ocenianie, mnie samą, bardzo irytuję. Często nie wiedząc nic o drugiej osobie, staramy się ją ocenić, i udajemy, że sami jesteśmy lepsi, ale nie, nie jesteśmy. Nie ma ludzi lepszych i gorszych, jedni, po prostu mają inne wartości, drudzy inne. Jedni zagubili się w życiu, bo nie mieli wzorców, pomocy itp, inni się odnaleźli, bo znaleźli pomocne dłonie, bo mieli więcej silnej woli, lepsze możliwości itp.
Dziękuję Ci za ten wpis.