Relacje

Witajcie moje drogie czytelnictwo! Dawno się do was nie odzywałem, nieprawdaż? Będzie pewnie z miesiąc, więc może nie tak dawno. Popełniłem wtedy wpis o czymś tam, co zostało napisane wtedy, więc nie warto wracać do tematu. Dzisiejszej nocy chciałbym jednak porozmawiać, (tak! Porozmawiać! Bo oczywiście liczę na jakiś odzew z waszej strony, moje drugie człowieki!) o czymś innym, a mianowicie o relacjach i zapewne wielu z was… Ee, a właściwie jak się to odmienia? Wiele czytelników, wiele czytelniczek, ale czytelnictwa to ile przepraszam bardzo? Niech ktoś mi to powie, bo ja nie wiem, ile tego czytelnictwa jest. Co to ja… Aa, czytelnictwo. Nie, nie czytelnictwo! Relacje! Że się ileś tam z was, drogie czytelnictwo może wściec na mnie, bo (Żywek, co Ty znowu pierdolisz ciągle o tym samym. Nie wystarczająco się nagadałeś o tym przez ostatnie parę lat?) a no nie, bo tu chodzi o coś tylko minimalnie innego niż zwykle, bo przecież wiadomo, że jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o kobiety (nie, nie o pieniądze tym razem).
Obserwuję ten świat XXI w. i widzę, że jednak są rzeczy, które nawet mnie zdziwią. Jak tak sobie czytam czasem moje stare wiadomości z różnymi ludźmi i nie ma tu akurat sprecyzowanej płci, bo potrafiłem zjebać wszystkie relacje, nieważne czy chodzi o kobietę czy o przyjaciela, to aż się sam sobie dziwię, jak ten świat się zmienił na przestrzeni tych ośmiu lat. Zjebałem wiele relacji w swoim życiu. Na kogoś się wypiąłem dupskiem jak czegoś potrzebował, bo akurat ja nie miałem humoru czy coś, więc stwierdziłem, że jebać to, a przez to teraz nie utrzymuję kontaktu z tą osobą. Swoją drogą jak już napomsknąłem o dupsku, to może dlatego miałem taką awarię ostatnimi miesiącami? Może zbyt wielu ludzi miałem w dupsku tamtymi laty, że teraz się to odbija? No, nieważne to jest teraz. Obserwuję tak i obserwuję i nadziwić się nie mogę. Myślałem, że skoro widziałem już zdrady, dzieci z klasztorów, ćpanie, ruchanie własnego kuzynostwa (tak, nawet takie rzeczy zaobserwowałem wśród moich znajomych) to już naprawdę nic mnie nie zdziwi. Jednak dziwią mnie rzeczy, które robiłem niegdyś sam, i tym razem chodzi o kobiety, bo o cóż innego może chodzić, jak nie o nie. Relacje jest zniszczyć bardzo łatwo. Mówią, że dziewczęcie zawsze czuje więcej i ja się z tym całkowicie zgadzam. Zwłaszcza, jak się jej pomoże się zauroczyć, bo o miłości tutaj nie mowa szczególnie, że porównujemy mnie sprzed ośmiu lat do innych ludzi w 2020 to można potem oczekiwać czegoś dla nas dziwnego, gdy się będzie chciało z bliżej niesprecyzowanej zapewne przyczyny skończyć tą relacje. Ale z czym my wtedy ją zostawiamy? Ano z przeświadczeniem, że facet to chuj (i nie będę tutaj cytował Białasa, bo nie warto). Naobiecywaliśmy przecież różne rzeczy. Czułe słówka, jakieś miłe gesty (o kwiatach już było), a zostawiamy ją ze złamanym sercem i przeświadczeniem, że życie jest do dupy i miłość to tylko wieczne utrapienia, a przecież miłość jest piękna! Nie ma piękniejszego uczucia od miłości! Kochajmy się, ludzie, noż kurła mać! Życie przeca takie krótkie jest…
Wiele relacji można zniszczyć łatwo. I co uważam za głupie? Za głupie uważam kochanie innej osoby, bycia przez nią zdradzonym i potem szukania sobie pocieszenia u innej. No i jak sobie szukamy tego pocieszenia? Ano rozkochujemy te dziewczę w sobie, bo przecież ponoć to nic trudnego (Ja tam nie wiem nadal, jak to działa). A potem opowiadamy jej o naszej poprzedniej (Noż kurwa chyba nie ma nic bardziej zjebanego od opowiadania naszej aktualnej potencjalnej kandydatce na dziewczę o swojej byłej… TO jest z góry przesądzone, skończy się to tragedią). A ona przecież nas pocieszy, przecież powie, że ona jest tu dla nas, że nas wspiera itd. no a co ma powiedzieć? Przecież się zakochuje, widzi same zalety itd. i nie przeszkadzają jej mimochodem napomsknięcia o tej naszej byłej, bo przecież w jakimś stopniu nadal jest ważną częścią naszej egzystencji, pomimo tego, że staramy się tego wyprzeć. Kochać się przecież nie przestaje z dnia na dzień, tak czy nie? I przychodzi co do czego, że niestety jedna dowiedziała się o drugiej, oczywiście ta byłą, a jest taka szansa, że ta była to zazdrosna ogrodnicza sucz, co sama nie weźmie, a drugiej też nie da, bo jak to, to przecież oznaczony teren jest! I zaczynają się schody. Mówiliśmy naszej nowej, potencjalnej kandydatce na dziewczę, ze ją kochamy, ale gdzieś tam ukradkiem konferujemy z tą naszą byłą, co to ona nam obiecuje różne rzeczy nie z tej ziemi, że nam je da, jak tylko do niej wrócimy i już zaciera łapki, dzwoniąc szponami o szpony, że na pewno damyy się na to nabrać again, ale my nie, obstajemy twardo przy swoim. Ale niestety, niezbyt długo. Przychodzi taki moment, żę móœimy tej byłej, że nadal ją kochamy, mówiąc to samo naszej nowej, potencjalnej… Wiadomo o co chodzi, że ją kochamy. Najgorsze dopiero nadejdzie, jak jedna zweryfikuje informacje u drugiej. I potem są lamenty, jest płacz, popada się w alkocholizm, ćpanizm i innorzeczyzm, żeby tylko zapomnieć i tym razem to nasze byłe, potencjalne dziewczę szuka sobie zapomnienia u kogoś innego, dosłownie robiąc z siebie dziwkę.
Ale do czego ja teraz dążę, bo pewnie się pogubiliście, choć mam nadzieję, że nie, bo ja już sam się w tym wszystkimpogubiłem Ja osobiście po takim czymś miałbym w chuj wielkie wyrzuty sumienia. Uwierzcie mi, nie potrafiłbym teraz z premedytacją zrobić czegoś takiego. Jakby mnie rzuciła Aga (Co lepiej niech się nie stanie) to nie starałbym się ponownie do Niej wracać, bo to by nie było już to samo, skądś się przeca to powiedzenie APO nie włażenia dwa razy do tego samego jeziora wzięło. Ale co ja znóœ chcę przekazać?
Nie róbmy takich rzeczy. TO naprawdę rani i może my, facebi, jesteśmy zjebami bez uczuć, co nie zmienia faktu, że kobiety jednak czuja więcej, JA ABSOLUTNIE JESTEM TEGO PEWIEN I SIĘ ZE MNĄ NIE KŁÓCIĆ, ŻE NIE MAM RACJI bo Żywek ma często racje. Nie rańmy, bo jestem tego epwien, że kiedyś to wszystko wróci i do nas.
I teraz, może jestem zbyt sentymentalny, ale jakbym mógł cofnąć czas, prawdopodobnie wylądowałbym w tym samym miejscu, co dziś, ale jednak pewne relacje poprowadziłbym tak, że rozpadłyby się z jakiegoś innego powodu, a nie z takiego, że coś mi odjebalo, naobiecywałem komuś czegoś, czego nie ma i nigdy nie było, a potem spotkałem kogoś innego i tamtą można olać. Nie, tępaki, nie można olać. Ludzie, w ten sposób rujnujemy sami siebie. Jak nie jesteśmy pewni swoich uczuć, to po jaką kurwę włazimy w jakiekolwiek nowe relacje? Bo co, bo nie możemy zapomnieć? Nie możecie zapomnieć bez innej, którą będziecie mogli sobie zaruchać? To jesteście słabi i ja nie chcę mieć z wami nic wspólnego.
O wielu rzeczach jeszcze tu na samym początku chciałem napisać, ale mi się poplątało w baniaku od tego natloku myśli i może zrobię to kiedyś innym razem. Trzymajcie się i pamiętajcie, dbajcie o relacje, bo tylko dobre relacje z naszymi bliskimi, z naszymi chłopakami czy dziewczynami, żonami, mężami itd. nie będę tego wszystkiego wymieniał, w czasach pandemii dadzą nam spokój i wzajemne ukojenie zszarganych przez ten piźnięty kraj nerwów.
Dobranoc i mam nadzieję, że jeśli któreś, czy ktoryś z was, mojego drogiego czytelnictwa przyjdzie do baniaka zrobić coś podobnego, co tu było wyżej, przyjdzie i przeczyta ten wpis i choć raz się zastanowi, czy warto. Naprawdę mam na to wielką nadzieję.
Wpis bez poprawek tym razem, będzie bardziej oddawał moje emocje.
Dobranoc!